UPALNE BOLESTI MOZGA, DEMIJELINIZIRAJUĆE BOLESTI MOZGA, NEUROTRANSMITERI

Za normalno funkcioniranje živčane stanice odnosno živčanog sustava (mozak, leđna moždina,vidni živac, periferni živci) treba postojati neometani prijenos signala unutar živčanog sustava. Naime, živčana stanica prenosi signal do druge živčane stanice, te zatim do izvršnog organa, tj. do ciljne stanice, a to su mišići, žlijezde i dr. Pri tome za normalno odvijanje tog prijenosa važnu ulogu imaju dva procesa: jedno je zaštitna ovojnica oko izduženog dijela živčane stanice (tzv. akson), a drugo prijenos signala sa jedne živčane stanice do druge te do izvršnog organa. U prvom slučaju zaštitnu ovojnicu oko aksona čini tzv. mijelin, a u drugom slučaju komunikaciju između jedne živčane stanice i druge živčane stanice te izvršnog organa vrše tzv. neurotransmiteri.

Oštećena mijelinska ovojnica (mijelin)  ne može vršiti normalni prijenos impulsa. Do oštećenja mijelina mogu dovesti autoantitijela: anti-MOG, anti-MAG i AQP4. Ova autoantitijela oštećuju ovojnicu živaca koja prekriva i štiti živce (tzv. mijelin), te dovode do procesa demijelinizacije, što rezultira brojnim neurološkim simptomima, te oštećenjima vida. Utvrđivanje ovih procesa određuje se autoantitijelima anti-MOG, anti-MAG i AQP4. Dakle, povišene vrijednosti ova tri antitijela ukazuju na autoimunu prirodu demijelinizacije.

Ovo oštećenje mijelinske ovojnice može dovesti do brojnih neuroloških simptoma: problem sa kretanjem, sluhom, vidom, osjećaj bola, multiple skleroze i perifernih neuropatija, te brojnih drugih.

Pokazalo se da ovim slučajevima u velikom postotku prethode neke virusne infekcije (tzv. neurotropni virusi).

Kontakt između dviju živčanih stanica te između živčane stanice i izvršnog organa (mišić, žlijezda)odvija se prekokemijskih supstanci koje zovemo neurotransmiterima. Poznat je čitav niz neurotransmitera. U praksi se najčešće određuju: acetilholin, adrenalin, noradrenalin, anti-MUSK.

Poremećaj u produkciji neurotransmitera se registrira kod  brojnih bolesti:  depresija, autizam, anksioznost, parkinsonizam, miastenia gravis, Alzheimerova bolest i brojnih drugih.

Opća informacija: 

Anaplasma phagocytophilum  je  gram-negative bakterija

Klinička informacija – indikacija:

Ova bakterija napada neutrofile – to je dakle intracelularna bakterija.

Bolest je karakterizirana slijedećim simptomima: vručica, glavobolj, odsustvo osipa, leukopenija, trombocitopenija i lagano oštečenje jetre.

U krvi je moguće detektirati IgG antitijela na ovu bakteriju.   

Opširnije vidi:

VIRUSI OSTALI, BAKTERIJE, PARAZITI, GLJIVICE

Jedinica:

OD index 

Referentni interval:

Opća informacija  

Testiranje na alergene sa svrhom da se ustanovi da li je neka osoba osjetljiva (“alergična”) na neku tvar koja dolazi izvana preko probavnog sustava (hrana i drugo) ili preko dišnog sustava (polen  i drugo) (više vidi: ALERGIJE) provodi se testiranjem na više uzoraka  alergena  odjednom a oni su grupirani  u grupama (panelima)  na inhalatorne alergene i alergene hrane te u određenim kombinacijama. Posebno je izdvojena grupa (panel)  za dječje alergene.

Opširnije vidi u:

ALERGIJE

AUTOIMUNE BOLESTI

Opća informacija  

ANA  autoantitijela usmjerena su na različite komponente stanične  jezgre (nukleus) a podjeljena su na subtipove ovisno o tome na  koje komponente jezgre su usmjerena

ANA test -screen   ovim testom određujemo ukupna ANA antitijela    

                  Pojedinačna ANA antitijela koja možemo izdvojeno detektirati a koja se nazivaju i ENA    

                  antitijela  jer se antigeni na koje su ona usmjerena  mogu ekstrahirati iz jezgre stanice  

                  (ENA = Extractable nuclear antigens). To su:

ANA 8 profile   ovim testom određujemo pojedinačna  ANA antitijela     

ENA test –screen  ovim se testom mogu detektirati ukupna ENA antitijela koja spadaju u tu 

                  podgrupu a  njegove  pojedinačne komponente koje se mogu odvojeno testirati su:                   

Anti-Ro/SS-A  test

Anti-La//SS-B test

Anti- Ro52  test

Anti-Ro60    test

Anti-Sm  test

Anti-nRNP/anti-U1-RNP  test

Anti-Sci-70/anti-topoisomerase 1  test

Anti-Jo-1  test

Anti Centromere B  test

                  Dalja podgrrupa ANA autoantitijela su:

Anti-ds DNA Screen  test (IgM/IgG/IgA)    - ukupna antitijela  na dvostruku uzvojnicu  

                                                                           dezoksiribonukleinske 

Anti-ds DNA IgM                                                                                                                                             

Anti-ds DNA IgG   

Anti-ds DNA IgA        

Anti ss DNA          - antitijelo na jednostruku uzvojnicu dezoksiribonukleinske kiseline 

Anti-Histone IgG   antitijela     

                 Kod svih navedenih ANA i ENA autoantitijela određuje se IgG razred antitijela dok je to              

                 kod Anti-ds DNA moguće u sva tri razreda antitijela (IgM, IgG, IgA).

Klinička informacija

Ova autoantitijela nađena su kod brojnih autoimunih bolesti ali treba napomenuti da se mogu nači i kod nekih tumora i kod nekig infekcija a u malim količinama katkada i u zdravih ljudi. 

Autoimuni poremečaji uključuju: sistemski lupus eritematosus (SLE), Sjögren-ov sindrom, sklerodermu, bolesti vezivnog tkiva, polimiozitis, dermatomiozitis, autoimuni hepatitis, bolest celijakije, reumatske bolesti te  lijekovima uzrokovani lupus.

Opširnije vidi u:

AUTOIMUNE BOLESTI 

Jedinica:

pg/ml

Referentni interval:

Opća informacija  

ANCA autoantitijela su grupa antitijela uglavnom IgG razreda koja su usmjerena na antigene u citoplazmi stanica krvi -  neutrofilnih granulocita i monocita 

                       U ovu grupu autoantitijela spadaju

ANCA Screen IgG test             ovim se testom određuju ukupna  ANCA                                           

p--ANCA–MPO IgG  test     perinuklearna ANCA- myeloperoxidase 

c - ANCA- PR3 IgG  test-     citoplazmatska ANCA – proteinase 3 

ANCA  BPI  IgG                       bactericidal permeability-increasing protein (Chron-ova bolest,  

                                                    ulcerozni kolitis)

Klinička informacija

Ova autoantitijela nađena su kod brojnih autoimunih bolesti ali posebno kod sistemskih vaskulitisa te kod  Wegenerova granulomatoza, Chron.ove bolesti i ulceroznog kolitisa

Opširnije vidi u:

AUTOIMUNE BOLESTI 

Jedinica:

Od index

Referentni interval:

Opća informacija  

Navedena autoantitijela usmjerena su na različite antigene vlastitih stanica

AMA – M2  test                    - antimitohondrijalna antitijela   

Anti- NUKLEOSOM  test  - antitijela na nukleosom  

Anti-LKM – 1 test                - antitijela na mikrosome jetre i bubrega  

Anti SLA  test                       - antitijela na topljivi jetreni     antigen/na mikrosome jetre i pankreasa                                              

ASMA (AGLM)  test           - antitijela na glatku muskulaturu 

Anti- GBM  test                    - antitijela na glomerularnu bazalnu membranu 

Anti-U1RNP  test                 - antitijela -   U1 ribonucleoprotein  

Anti-MMP-3  test                 - antitijela n aMatrix Metallproteinase 3                                                                                                                                                       

APAS  screen  IgM, IgG– test  - anti-phospholipid  

Klinička informacija

Ova autoantitijela nađena su kod slijedečih autoimunih bolesti:primarna bilijarna ciroza, pruritus (AMA M2),sistemski lupus eritematosus-SLE,(Anti.nukleosom), autoimuna bolest jetre  i bubrega,, autoimuni hepatitis tip II ( Anti-LKM), autoimuni hepatitis (Anti SLA), autoimune bolesti jetre, autoimuni hepatitis tip I (ASMA/AGLM), Goodpasteuerov sindrom, pulmorenalni sindrom, brzoprogresivni nefritis (Anti-GBM), bolest vezivnog tkiva, SLE (Anti-U1RNP), artritis (Anti-MMP 3) te tromboza i trombocitopenija (APAS).             

Opširnije vidi u:

AUTOIMUNE BOLESTI 

Jedinica:

IU/ml

Referentni interval: