Opća informacija: 

Anaplasma phagocytophilum  je  gram-negative bakterija

Klinička informacija – indikacija:

Ova bakterija napada neutrofile – to je dakle intracelularna bakterija.

Bolest je karakterizirana slijedećim simptomima: vručica, glavobolj, odsustvo osipa, leukopenija, trombocitopenija i lagano oštečenje jetre.

U krvi je moguće detektirati IgG antitijela na ovu bakteriju.   

Opširnije vidi:

VIRUSI OSTALI, BAKTERIJE, PARAZITI, GLJIVICE

Jedinica:

OD index 

Referentni interval:

Dokazivanje skupnih antinuklearnih -  ANA antitijela

Vidi: ANA (antinuklearna antitijela)

Dokazivanje pojedinačnih (individualnih ) ANA antitijela

Vidi: ANA (antinuklearna antitijela)

Opća informacija  

ANA  autoantitijela usmjerena su na različite komponente stanične  jezgre (nukleus) a podjeljena su na subtipove ovisno o tome na  koje komponente jezgre su usmjerena

ANA test -screen   ovim testom određujemo ukupna ANA antitijela    

                  Pojedinačna ANA antitijela koja možemo izdvojeno detektirati a koja se nazivaju i ENA    

                  antitijela  jer se antigeni na koje su ona usmjerena  mogu ekstrahirati iz jezgre stanice  

                  (ENA = Extractable nuclear antigens). To su:

ANA 8 profile   ovim testom određujemo pojedinačna  ANA antitijela     

ENA test –screen  ovim se testom mogu detektirati ukupna ENA antitijela koja spadaju u tu 

                  podgrupu a  njegove  pojedinačne komponente koje se mogu odvojeno testirati su:                   

Anti-Ro/SS-A  test

Anti-La//SS-B test

Anti- Ro52  test

Anti-Ro60    test

Anti-Sm  test

Anti-nRNP/anti-U1-RNP  test

Anti-Sci-70/anti-topoisomerase 1  test

Anti-Jo-1  test

Anti Centromere B  test

                  Dalja podgrrupa ANA autoantitijela su:

Anti-ds DNA Screen  test (IgM/IgG/IgA)    - ukupna antitijela  na dvostruku uzvojnicu  

                                                                           dezoksiribonukleinske 

Anti-ds DNA IgM                                                                                                                                             

Anti-ds DNA IgG   

Anti-ds DNA IgA        

Anti ss DNA          - antitijelo na jednostruku uzvojnicu dezoksiribonukleinske kiseline 

Anti-Histone IgG   antitijela     

                 Kod svih navedenih ANA i ENA autoantitijela određuje se IgG razred antitijela dok je to              

                 kod Anti-ds DNA moguće u sva tri razreda antitijela (IgM, IgG, IgA).

Klinička informacija

Ova autoantitijela nađena su kod brojnih autoimunih bolesti ali treba napomenuti da se mogu nači i kod nekih tumora i kod nekig infekcija a u malim količinama katkada i u zdravih ljudi. 

Autoimuni poremečaji uključuju: sistemski lupus eritematosus (SLE), Sjögren-ov sindrom, sklerodermu, bolesti vezivnog tkiva, polimiozitis, dermatomiozitis, autoimuni hepatitis, bolest celijakije, reumatske bolesti te  lijekovima uzrokovani lupus.

Opširnije vidi u:

AUTOIMUNE BOLESTI 

Jedinica:

pg/ml

Referentni interval:

Opća informacija

Amonijak je jedan od krajnjih produkata metabolizma proteina, purina i aminokiselina. On se u najvećoj mjeri u jetri pretvara u  ureju i izlučuje kroz bubrege.

Klinička informacija – indikacija:

Povišene vrijednosti  mogu nastati uglavnom  zbog poremečaja u funkciji jetre (ciroza, hepatička koma) ali i zbog defekta enzima koji sudjeluju u razgradnji ureje (ornithine transcarbamylase). Povišene vrijednosti amonijaka mogu dovesti do zbunjenosti te do nekih neuroloških bolesti. 

Jedinica:

μmol/L  

Referentni interval:

<  10 – 47

Opća informacija

Amilaza je enzim koji katalizira razgradnju  škroba u šečere. Stvara se u gušteraći, žljezdi slinovnici (nalazi se u slini) te jetri.

Klinička informacija – indikacija:

Povišene koncentracije amilaze ukazuju na akutnu upalu gušterače, perforaciju peptičkog ulkusa, torziju ovarijalne ciste, strangulacioni ileus te na mumps (zaušnjake)

Snižene vrijednosti mogu se naći kod težih oštečenja jetre, pankreaktomije i cistične fibroze.

Jedinica:

U/L

Referentni interval:

23 -91